منطقه حفاظت شده جنگلي شالو – منگشت

موقعيت جغرافيايي :
منطقه اي است كوهستاني كه در حوضه آبخيز رشته كوههاي زاگرس واقع شده و طبيعتاً متأثر از ويژگي مرفولوژيكي آن است. اين منطقه بدليل حفاظت از گونه هاي جنگلي و جلوگيري از فرسايش و قطع درختان بعنوان يكي از مناطق 10 درصد حفاظت از منابع جنگلي در خوزستان شناخته شده و بعنوان منطقه حفاظت شده شالو و منگشت اعلام گرديده است. شالو – منگشت در 25 كيلومتري جنوب شرقي شهرستان ايذه وبطور كلي در شرق استان خوزستان واقع گرديده است. موقعيت جغرافيايي آن 50 درجه و 15 دقيقه تا 50 درجه و 40 دقيقه طول شرقي و 31 درجه و35 دقيقه تا 31 درجه و 45 دقيقه عرض شمالي است. اين منطقه حدود 13 هزار هكتار وسعت دارد.
راههاي دسترسي به منطقه :
باتوجه به وجود درياچه سد كارون 3 كه ضلع شرقي منطقه را در برگرفته است علاوه بر راه زميني كه از راههاي روستائي درجه 2 محسوب مي شود از طريق آبي نيز از دو نقطه شمالي شرق و جنوبي شرق به كمك بارج هاي (شناور) مخصوص كه توسط مديريت سد در اختيار همگان قرار دارد مي توان بصورت رايگان وارد منطقه شد. كلاً دسترسي به منطقه فقط از ضلع شرقي آن امكان پذير است.
جاذبه هاي گياهي :
پوشش گياهي منطقه چشم انداز بديع وزيبائي را بوجود آورده است كه با مجموع 230 گونه گياهي، منطقه را ازنظر غناي گونه هاي گياهي به يكي از مناطق مهم منطقه زاگرس در استان خوزستان بدل كرده است بطوري كه مي توان از منطقه بعنوان يك باغ گياهشناسي طبيعي نامبرد. عمده پوشش گياهي منطقه را درختان بلوط تشكيل داده اند كه در بين آنها گونه هاي مورد معطر – زبان گنجشك – ارغوان، بنه ، گلخونك، انجير، بادام و ... نيز ديده مي شود. علاوه بر آن باغهاي انار، انگور، انجير، گردو و... در منطقه توسط باغداران روستائي احداث گرديده اند كه قدمتي ديرينه دارند.
جاذبه هاي جانوري :
جانوران موجود در سطح منطقه پراكنده اند. بخصوص گونه هاي پرندگان درخت زي كه بيشتر در فصول بهار در سطح منطقه به وفور ديده مي شوند؛ از جمله آنها داركوب، پري شاهرخ، زاغي، بلبل، سهره طلائي و... همچنين گونه هاي نظير كبك و تيهو از پرندگان اصلي و بومي در منطقه اند و منطقه شالو منگشت يكي از زيستگاههاي اصلي آنهاست. از گونه هاي پستانداران شغال و روباه به وفور در سطح منطقه ديده مي شوند سنجاب ايراني نيز از پستانداران با جمعيت مناسب در منطقه است وگونه هاي نظير پلنگ و خرس قهوه اي بندرت در منطقه ديده شده اند. در مجموع محدوده خاصي را در سطح منطقه بعنوان محل تجمع گونه هاي جانوران نمي توان تشخيص داد.
راههاي دسترسي جهت مشاهده حيات وحشي :
مسير دهدز – سادات حسيني با استفاده از خودرو بارج (شناور) و استفاده از جاده شني تا روستاي شيوند.
استفاده از بارج (شناور) از سد كارون 3 تا روستاي شيوند.
راه در دست احداث سد كارون 3 به پاجول – شالو – طويله.
آثار تاريخي – فرهنگي وامكانات اقامتي :
امكانات اقامتي مشخص و قابلي در منطقه ديده نمي شود هرچند سد كارون 3 از امكانات اقامتي برخوردار است ليكن اين اقامتگاه عمومي نيست.
در محل مكان هاي مناسبي جهت احداث كمپينگ وجود دارد – اخيراً طرح احداث شهرك توريستي در جنوب منطقه مطرح ومقدمات آن انجام گرديده است.